Pythagoras, Plato en Aristoteles was drie vindingryke akademici en het elk ‘n groot bydra gelewer in die uiteensetting van die historiese verwantskap tussen musiek en wiskunde.
Hierdie antieke baanbrekers het nie net wiskunde én musiek studeer nie, maar musiek as ‘n subafdeling van wiskunde beskou.
Die studie van wiskunde het in hierdie vroeë tye uit vier afdelings bestaan nl. getalleteorie, meetkunde, sterrekunde en musiek. Hierdie viervoudige vertakking van wiskundeonderrig was prominent tot aan die einde van die Middeleeue (+/- 1 500 n.C.)

René Descartes was ‘n Franse wiskundige, wetenskaplike en filosoof en word beskou as die vader van Analitiese Meetkunde – koördinaat-meetkunde op ‘n assestelsel. Sy eerste boek, Compendium Musicale (1618) het egter oor musiekteorie gehandel.

Vanuit ‘n Europese oogpunt word Pythagoras as die heel eerste musiekteoretikus beskou. Sy musiekskaal is waarop vandag se Westerse 12-nootskaal gebaseer is.
Wanneer ons ‘n musieknoot hoor, bestaan dit eintlik uit ‘n sikliese reeks vibrasies. Klankgolwe (in die vorm van ‘n sinusfunksie) word gedefinieer deur die frekwensie waarteen die maksimum en minimum lugdruk per sekonde afwissel. Sodra die frekwensie van ‘n noot verdubbel word, klink hierdie twee note eenders en vorm dit ‘n oktaaf-interval – 12 halftone hoër. Dit is waarom die nootname in ons moderne musiekskaal elke dertiende halftoon herhaal.
Hier is die verhoudings tussen 4 C-note se frekwensies (in Hertz) met betrekking tot die eerste C-noot:

Vandag kan musikante en komponiste probleemloos tussen toonsoorte transponeer, aangesien die relatiewe grootte van intervalle tussen note in elke toonsoort dieselfde is.

Leonardo Fibonacci, die Italiaanse wiskundige, is grootliks bekend vir sy reeks waar ‘n term bepaal word deur die vorige twee terme bymekaar te tel. Die verhouding tussen twee opeenvolgende terme in hierdie reeks neig na die getal 1,61803398875… toe – ook bekend as die Goue Verhouding.

Nie net is hierdie reeks en verhouding prominent in die estetiese aanklank van natuur, biologie, kuns en argitektuur nie, maar dit maak ook interessante verskynsels in musiek, musiekteorie en musiekinstrumente.